حرف های یک بنده خدا

چادر می پوشم؟ ایمان خودمه...
تیپم جلف نیست؟ سلیقه ی خودمه...
املم؟ منطق خودمه...
دوس پسر ندارم؟ دل خودمه...
بلند نمی خندم؟ اخلاق خودمه...
با حجاب باشم زشت می شم؟ قیافه ی خودمه...
بی تمدن ام؟ راه خودمه...
.
.
.
اونایی که کنارمن مجبور به تحمل من نیستند...میتونن راه خودشونو برن..با هاشون کاری ندارم...من برای خودم و خدای خودم هستم ... نه برای پسرای کوچه و خیابان...